Ozimek - najstarszy, żelazny most wiszący na terytorium obecnej Polski z 1827 roku.


litografia E.W. Knippla z ok. 1850 

Najstarszy, żelazny most wiszący na terytorium obecnej Polski z 1827 roku.

W 1820 r. zbudowano drogę bitą z Opola przez Ozimek do Zawadzkiego. Droga ta przebiegała obok huty przez rzekę Mała Panew, co spowodowało konieczność budowy nowego mostu. W 1827r. wybudowano most (częściowo żeliwny- pylony, na których wisi) wiszący nad rzeką Mała Panew. Był to pierwszy zrealizowany most wiszący w Europie, zaprojektowany przez inspektora maszynowego Schotteliusa i wykonany w Hucie "Mała Panew"  
20 sierpnia 2020 wraz z Niną i Bianką odwiedziliśmy okolice Ozimka m.in. Dylaki gdzie mieszkali krewni Bianki - byliśmy tu wraz z naszymi dziećmi w lecie 1992 r. .  
Pałac w Turawie pochodzi z XVIII wieku, pierwszą budowlą tego typu w Turawie był zameczek myśliwski, który zbudowali książęta opolscy. Później właścicielką zamku była Katarzyna Kokorz von Kamenz, która sprzedała go rodowi Kochtitzki von Kochtitz w 1596 roku. Turawę od Kochtitzkich w 1629 roku nabył Jan Dombrowka z Jasieni. Kolejnym właścicielem był Jan von Blankovsky. W 1712 roku od Franciszka Blankovsky, dobra turawskie nabywa Martin Scholz von Loewenckron, który w 1730 roku rozpoczął budowę obecnego pałacu w Turawie według planów opolskiego architekta Adama Tentscherta. Budowa kolejnych skrzydeł pałacu była kontynuowana przez syna pierwszego właściciela, Józefa von Loewenkrona, który w 1751 roku zbudował kaplicę z wieżą zakończoną hełmem gontowym i z dzwonem. Kolejna rozbudowa miała miejsce w 1761 roku – zbudowano skrzydło od północy, oraz bramę wjazdową. W 1847 roku Karl hrabia von Garnier przeprowadza kolejną rozbudowę i remont nieco zaniedbanego już pałacu. W 1937 roku rodzina von Garnier przekazała pałac na sierociniec. Po II wojnie światowej, w 1949 roku, pałac oddano na siedzibę Domowi Dziecka w Turawie. Po pożarze budynku Urzędu Gminy do czasu budowy nowego budynku, w pałacu mieścił się Urząd Gminy Turawa. W latach 1964–1965 barokowy pałac z neorokokową dekoracją został przebudowany na potrzeby wychowanków Domu Dziecka. Do dziś zachowała się neorokokowa sala balowa ze złoconymi, rzeźbionymi, dębowymi drzwiami, neorenesansowy kredens, neorokokowe, marmurowe kominki, barokowe szafy biblioteczne, złocone dekoracje ścian, dekoracyjne piece kaflowe, stiuki w sali kredensowej.

Komentarze

  1. Praca na budowie Lublin? STRABAG to bardzo profesjonalna firma, w której stawia się na najważniejsze wartości. Kompas moralny jest tu dla mnie wyznacznikiem, tego jakim dana firma jest tak naprawdę pracodawcą.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Grzegorz Górka. Czterej bracia mojej teściowej Elżbiety Kamler z domu Dudek

Grzegorz GÓRKA Życiorys spisany w październiku 2023

Grzegorz Górka; Cztery córki mojego dziadka Jakuba Zająca z Szopienic i babki Agnieszki z domu Jesionek rodem z Bogucic